Suksan van christmas

Reizen leert me accepteren.
Als mijn bus 5 uur te laat komt, als mijn bed hard en vies is en als mijn tofu wordt gesneden op de zelfde plank waar nog geen 5 minuten geleden een varkensneus in stukken wordt gehakt, zijn er 2 dingen die ik kan doen.
1. Me druk maken, boos worden en gaan zitten zeuren
2. Ontspannen, vriendelijk lachen en de situatie accepteren zoals die is
Ik leer voor nummer 2 te kiezen en geniet van alle obstakels die reizen met zich mee kan brengen.

Na 4 weken in Laos rondgetrokken te hebben ben ik inmiddels alweer 10 dagen in Thailand. Het duidelijkste gevoelsmatige verschil tussen Laos en Thailand is dat ik in Laos op reis ben en in Thailand op vakantie.

Laos is ‘moeilijk’ reizen, de infrastructuur is slecht, de houten bankjes achter in de vrachtwagens zijn hard en er zijn weinig westerse faciliteiten. Hier tegenover staat dat de mensen oprecht en ongelofelijk vriendelijk zijn, de natuur ruig is en dat ik lange tijd op pad ben zonder enige witnek tegen het lijf te lopen.

Thailand is ‘makkelijk’ vakantie vieren, overal zijn geasfalteerde wegen, de bussen hebben airco en alles is en wordt voor me geregeld. Hier staat weer tegenover dat mij overal van alles en nog wat word aangesmeerd en dat ik mijn unieke ervaring met ontelbare anderen moet delen.

Aan het begin van mijn reis had ik een land als Thailand minder kunnen waarderen, maar nu ik de zaken leer te accepteren zoals ze zijn geniet ik hier net zo hard tussen de andere rugzakkers en de McDonald’s, als ik in Laos tussen de kippen en de zakken rijst deed.

Morgen ochtend vertrek ik richting Koh Tao, een eiland in het zuiden, om het onderwater gedeelte van de wereld te gaan ontdekken en om kerst en oud en nieuw met zand tussen mijn billen en zout in mijn baard te gaan ervaren.

Vrienden, familie en anonieme fans, hierbij wens ik jullie allemaal alvast een fijne kerst en een gelukkig nieuw jaar!