De reis van mijn leven
Door: Tio Stijn
27 Juli 2005 | Peru, Lima
Na 325 dagen, 20 landen, 116 plaatsen, 171 'bedden' en ontelbare uren in de bus, in de trein, op de boot en in het vliegtuig, vlieg ik over een paar uur naar de plek waar ik in principe vanaf het begin van mijn reis naar toe onder weg ben. Een plek waar ik omringd ben door familie, vriendschap, liefde en onvoorwaardelijkheid. Een plek waar ik alles heb waar mijn hart en ziel naar verlangen. De plek waar ik zo´n 11 maanden geleden vertrok en de plek waar ik nu weer terug ga komen. Een plek genaamd: thuis!
Waarom deze plek verlaten als ik er uiteindelijk toch weer terug ga komen?
De langste treinlijn ter wereld. Een kijkje in het leven van de Nomaden. De omgekeerde wereld. Heel veel rijst. Anchor Wat. Kerst onder de palmbomen. Mix van culturen. Golfjes happen. Confrontatie met de westerse wereld. Een duik uit het vliegtuig. Tropisch paradijs op aarde. Het meest mysterieuze en afgelegen eiland dat er bestaat. Het beklimmen van een actieve vulkaan. Een wonder. Stille vissersdorpjes. Voetbalgekte. Veel te hoog voor een lagerlander. Machu Pichu. Gebakken cavia. En nog veel meer ervaringen en avonturen dan dat ik in 5 levens zou kunnen beschrijven.
Behalve alles wat ik gezien, gedaan en meegemaakt heb, zijn de afgelopen 11 maanden ook een periode geweest waarin ik mezelf ben tegen gekomen. Maar waarom is het toch zo belangrijk om 'jezelf te leren kennen'? Ik heb me gerealiseerd dat waar ik ook ben, wat ik ook doe of met wie ik mijn ervaring ook deel dat er altijd 1 ding het zelfde zal zijn. Hetgeen dat iedere seconde, iedere minuut, ieder uur, iedere dag, iedere week, iedere maand en ieder jaar van mijn leven het zelfde zal zijn, is dat ik er altijd zelf bij zal zijn. Dit klinkt misschien logisch, maar als ik zo om me heen kijk zie ik genoeg mensen die het bij een ander zoeken en om die reden nooit vrede met zich zelf vinden. Ik ben blij dat ik de persoon met wie ik ieder moment van mijn leven deel, steeds beter begin te kennen, te begrijpen en te accepteren.
Waarom dus die mooie plek, genaamd thuis, verlaten om er uiteindelijk toch weer naar terug te keren? Om te leren, te begrijpen, te ontmoeten, te ervaren, te herinneren, te accepteren en ontwikkelder terug te komen.
Is mijn reis niet de perfecte metafoor voor het leven?
Hoe dan ook, ik ga richting het vliegveld en zie jullie allemaal heel, heel, heel snel!
Waarom deze plek verlaten als ik er uiteindelijk toch weer terug ga komen?
De langste treinlijn ter wereld. Een kijkje in het leven van de Nomaden. De omgekeerde wereld. Heel veel rijst. Anchor Wat. Kerst onder de palmbomen. Mix van culturen. Golfjes happen. Confrontatie met de westerse wereld. Een duik uit het vliegtuig. Tropisch paradijs op aarde. Het meest mysterieuze en afgelegen eiland dat er bestaat. Het beklimmen van een actieve vulkaan. Een wonder. Stille vissersdorpjes. Voetbalgekte. Veel te hoog voor een lagerlander. Machu Pichu. Gebakken cavia. En nog veel meer ervaringen en avonturen dan dat ik in 5 levens zou kunnen beschrijven.
Behalve alles wat ik gezien, gedaan en meegemaakt heb, zijn de afgelopen 11 maanden ook een periode geweest waarin ik mezelf ben tegen gekomen. Maar waarom is het toch zo belangrijk om 'jezelf te leren kennen'? Ik heb me gerealiseerd dat waar ik ook ben, wat ik ook doe of met wie ik mijn ervaring ook deel dat er altijd 1 ding het zelfde zal zijn. Hetgeen dat iedere seconde, iedere minuut, ieder uur, iedere dag, iedere week, iedere maand en ieder jaar van mijn leven het zelfde zal zijn, is dat ik er altijd zelf bij zal zijn. Dit klinkt misschien logisch, maar als ik zo om me heen kijk zie ik genoeg mensen die het bij een ander zoeken en om die reden nooit vrede met zich zelf vinden. Ik ben blij dat ik de persoon met wie ik ieder moment van mijn leven deel, steeds beter begin te kennen, te begrijpen en te accepteren.
Waarom dus die mooie plek, genaamd thuis, verlaten om er uiteindelijk toch weer naar terug te keren? Om te leren, te begrijpen, te ontmoeten, te ervaren, te herinneren, te accepteren en ontwikkelder terug te komen.
Is mijn reis niet de perfecte metafoor voor het leven?
Hoe dan ook, ik ga richting het vliegveld en zie jullie allemaal heel, heel, heel snel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley